۷۰۰ هزار شغل در گرو ورود کالای قاچاق به کشور /عزم و اراده جدی تنها راه حل موجود برای رفع معضل بیکاری است

۷۰۰ هزار شغل در گرو ورود کالای قاچاق به کشور /عزم و اراده جدی تنها راه حل موجود برای رفع معضل بیکاری است

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس با اشاره به اینکه جلوگیری از ورود کالای قاچاق به کشور سالیانه حدود ۷۰۰ هزار شغل ایجاد می‌کند، گفت: اگر مسئولین عزم و اراده‌ای جدی برای برخورد با معضل بیکاری در کشور داشته باشند قطعا این موضوع قابل حل خواهد بود.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج کارگری کشور، حسینعلی حاجی دلیگانی عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی با اشاره به درصد موفقیت سامانه کارورزی دولت اظهار داشت: اصل این طرح طرحی مورد قبول و شایسته است اما در اینکه دولت چه مقدار در پیگیری و برطرف کردن  نقایص آن را مصمم باشد مردد هستم چرا که در بسیاری از موارد اراده استمراری در دولت وجود ندارد.

وی ادامه داد: تمام ظرفیت‌ها و توانمندی های داخلی و همچنین بازار مصرف ۸۰ میلیونی که  در کشور وجود دارد نشان از این دارد که ‌اشتغالزایی برای تمامی افراد جامعه امکان پذیر است اما تنها مشکلی که وجود دارد این است که مدیران اصلی مرتبط با این حوزه دغدغه رفع چنین مشکلات و معضلاتی از کشور را ندارند.

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس با بیان اقداماتی که برای ریشه کن کردن بیکاری در کشور باید صورت بگیرد، عنوان کرد: برای ریشه کن کردن معضل بیکاری چند اقدام اساسی و مهم باید صورت بگیرد که یکی از مهمترین اقدامات در این حوزه جلوگیری از ورود کالای قاچاق به کشور است که همین یک مورد به تنهایی حدود ۷۰۰ هزار شغل در سال  ایجاد می‌کند.

حاجی دلیگانی افزود: جلوگیری از واردات کالاهایی که مشابه آن‌ها در داخل کشور تولید می‌شود، دنبال کردن بازار صادرات و همچنین آزاد کردن ۲ میلیون فرصت شغلی که توسط اتباع بیگانه بصورت غیر قانونی در کشور اشغال شده است از جمله مواردی هستند که می‌توانند در ریشه کن کردن بیکاری موثر واقع شوند.

وی در پایان خاطر نشان کرد: در حال حاضر نرخ بیکاری جوانان تحصیلکرده‌ای که جویای شغل هستند به ۲۵ درصد رسیده است اما علاوه بر این معضل اخیرا از الویت‌های دیگری نیز برخوردار شدیم که باید به آنها نیز توجه ویژه ای داشته باشیم و آن الویت کارگران، مهندسین، تکنسین ها و افرادی هستند که تا قبل از این در واحدهای تولیدی و صنعتی مشغول به کار بودند و امروز به خاطر شرایط بد اقتصادی و تعطیل شدن این واحدها کار خود را از دست داده اند و با وجود هزینه‌های بالای زندگی توان تامین زندگی خود را ندارند که باید برای اشتغال چنین افرادی نیز برنامه ریزی‌هایی داشت