لوشاب آب ممزوج با لوش لوشابه آب لای ناک

چرب وشیرین چیز چرب و شیرین  اعم  از طعام

و خوردنی سخن وکلام شنیدنی .

در کتاب فرهنگ جغرافیایی  ایران جلد ۳ آمده است : لوشاب دهی است از دهستان  مرکزی بخش میمه  شهرستان کاشان  واقع در  ۴۰ هزار گزی باختر  میمه کوهستانی سردسیر  دارای ۲۷۰ سکنه

فارسی زبان .آب ازقنات .  محصولات غلات انگور لبنیات . شغل اهالی  زراعت و گله داری

است  و از طریق  حسن رباط توان به آنجا رفت.

تاریخچه روستای لوشاب:

همانطوریکه  در تاریخچه و شجره نامه  سید صالحه خاتون (ع)  آ مده است  روستای لوشاب

 منطقه ای عرب نشین  بوده  که تعدادی  از اعراب بیابان گرد و گله دار  در حاشیه نیزار ها ی

آن سکونت  و به گله داری مشغول شده اند.

علت نامگذاری  این روستا  به این نام  نیز به خاطر  قرار گرفتن در حاشیه  باتلاق ها و نیزار ها

 و لو شابه ها  بوده است که هنوز  نیز  آثار آنها و

خاک باتلاقی  سیاهرنگ  لوشابه ها  در شمال  روستا دیده میشود .

 بعضی از اهالی  روستا نیز عقیده دارند  که ساکنان  این روستا  در زمان هارون الرشید از لوشاب مشهد به این منطقه کوچ داده شده اند که یکی از دلایل آنرا اعتراض  به ظلم و بیداد  حکومت دانسته اند.

عده ای از اهالی  نیز عقیده دارند که  در زمان  نادر شاه  بخاطر  شرارت  تعدادی  از  اقوام  عرب زبان منطقه مشهد  به دستور وی تعدادی از آنها  به مناطق  مرکزی تبعید و کوچ داده شده اند که اعراب  ساکن روستای لوشاب  مشهد پس از سکونت در حاشیه باتلاق  واقع در منطقه فعلی  روستای لوشاب ساکن  شده و نام  قریه  خود را  لوشاب نامیده اند .

به هر صورت  در زمان  ولایتعهدی  علی ابن موسی الرضا این روستا وجود داشته که سید صالحه خاتون به آن پناهنده شده است  و این خود دلیل  بر قدمت هزارواندی ساله  این روستاست .

قنات در روستای لوشاب :

قنات این روستا  که در هفت کیلو متری شمال غربی روستای حسن رباط واقع شده با خانه های  مسکونی و اراضی زراعتی  در ته دره واقع شده است این روستا دارای دو قنات است  به نام قنات بزرگ که طول آن دو کیلو متر  و عمق مادر چاه آن ۷۰ متر است  ودیگری  قنات ربیع که بعد از انقلاب با کمک  جهاد سازندگی حفر گردیده و طول آن یک کیلو متر  و عمق مادر چاه آن  ۱۲ متر است .مالکیت آب این دو قنات  از همدیگر مجزاست .  مظهر قنات بزرگ در ابتدای

روستا واقع شده  و خانه های مسکونی  به هیتی مجتمع در اطراف  مظهر قنات  بنا گردیده است .

آب این دو قنات هر کدام به ۱۲ شبانه روز  و۲۴طاق و ۹۶  شعیر تقسیم شده است . هر شعیر  برابر ۳ ساعت آب است  بزرگترین  مالک دارای ۵شعیر آب میباشد .گردش آب در گندم ۱۲ روز و در مواقعی که آب فراوان است  گندم را  هر ۶ روز یکبار آب می دهند .

میزان برداشت گندم  در هر هکتار  ۳ تن است  بطور متوسط  هر ساعت آب ۵۰۰ متر مربع زمین را آبیاری میکند  و محصول  عمده  گندم و انگور است . مزارع گندم در ابتدای  مظهر قنات و در ته دره  و باغستانها  در زمین های بلندتر  واقع گردیده است . آب این قنات در سالهای  کم باران و پرباران  دارای نوسان  است .  واحد زمین زراعتی  در این روستا ((من)) است که هر من  زمین برابر  ۲۰۰ متر مربع میباشد.