حاجی از عدم تناسب بین فارغ التحصیلان دانشگاه با بازارکار اتقاد کرد/آموزشکده های فنی را تقویت کنیم

حماسه سازان؛ نماینده مردم شریف شهرستان های شاهین شهر و میمه و برخوار در دوره نهم و دهم مجلس شورای اسلامی در جلسه صحن علنی امروز (دوشنبه ۲۹ آذر ۹۵)  و در جریان رسیدگی به لایحه برنامه ششم توسعه کشور در مخالفت با پیشنهاد حذف بند (۴) ماده (۴) صحبت کرد.

آقای حاجی یکی از مشکلات اساسی کشور را عدم تناسب بین آموزش گیرندگان و بازار کار دانست و ضمن تأکید بر حل این مشکل با آوردن این بند در قانون،گفت: پدر و مادرها با این استنباط که اگر بچه های ما نروند دانشگاه بدبخت می شوند همه زندگی شان را خرج فرزندانشان می کنند تا فارغ التحصیل شوند و هنگامی که می خواهد جایی سرکار بروند، به آنها می گویند چه کاری بلد هستی؟ چه تجربه ای داری؟

عضو کمیسیون تلفیق برنامه ششم توسعه کشور با اشاره به آموزشگاه های فنی در سطح کشور، افزود: فارغ التحصیلان دانشگاه ها و دانشکده های فنی به خاطر اینکه اصطلاح آچار به دست به آنها داده می شود، هیچ جا بیکار نیستند و بازار کار برای آنها وجود دارد.

عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس نهم و دهم با بیان اینکه در این بند کسب مهارت، تخصص و تجربه در کنار  تحصیلات نظری آمده، خاطر نشان ساخت: این بند کمک کند ما بتوانیم که فارغ التحصیلان در راستای بازار کار تربیت کنیم و تحویل جامعه بدهیم و این همه بیکاری و در برخی از بخش ها نیروی مازاد نداشته باشیم.

در بند (۴) ماده (۴)  آن آمده است:

افزایش مهارت و تخصص نیروی کار به ویژه فارغ التحصیلان دبیرستان ها، هنرستان ها تا مقطع کارشناسی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی با ارایه آموزش های مهارتی، تخصصی و فنی و حرفه ای با استفاده از ظرفیت های خدمت زیر پرچم و کارورزی دانشجویان همراه با اجباری نمودن دریافت گواهینامه مهارت و تخصص برای نیروی کار بالاخص فارغ التحصیلان دانشگاهی به نحوی که در پایان برنامه حداقل ۵۰% نیروی کار جدید آماده ورود به بازار کار و فارغ التحصیلان مراکز آموزش عالی، آموزش های مهارتی را کسب کرده باشند و از سال سوم برنامه استخدام و بکارگیری افراد فاقد گواهینامه مهارت برای آن دسته از افرادی که در طول برنامه مدرک تحصیلی اخذ کرده باشند، ممنوع است. دولت مکلف است در سه ماهه اول هر سال گزارش اجراء این بند را به کمیسیون های برنامه، بودجه و محاسبات و آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس شورای اسلامی ارایه نماید.

متن کامل به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

همکاران عزیز!

مشکل اساسی ما در کشور عدم تناسب بین آموزش گیرندگان با بازار کار است یعنی الان شما می بینید که در دفترتان صدها نفر فارغ التحصیل دانشگاه می آیند که بازار کارشان جز در دولت وجود ندارد.

از آن طرف هم دولت محدودیت دارد، فارغ التحصیلان رشته هایی مثل زبان یا ادبیات فارسی، تاریخ، مدیریت علوم سیاسی و … این ها فارغ التحصیل می شوند، چهارسال عمرشان را می گذرانند، پدر و مادرشان با این استنباط که اگر بچه های ما نروند دانشگاه بدبخت می شوند همه زندگی شان را می فروشند، خرج فرزندانشان می کنند، مشکل اساسی این هست وقتی می خواهد برود یک جایی کار کنند، تازه به آنها می گویند چه کاری بلد هستی؟ چه تجربه ای داری؟ این بند آمده که این مشکل را حل کند.

عزیزان!

فارغ التحصیلان دانشگاه ها، دانشکده ها و آموزشکده های فنی که در هر شهرستان یا استان هستند به خاطر اینکه اصطلاح آچار به دست به آنها داده می شود، هیچ جا بیکار نیستند و بازار کار برای آنها وجود دارد، اما برای آنهایی که فقط درسش را خوانده اند بازار کار وجود ندارد، در این بند تأکید شده بر اینکه علاوه بر تحصیلات نظری، فرد بیاید مهارت و تخصص را هم کسب کند، تجربه هم پیدا کند، تا مشکل حل شود.

مثلا یک نفر لیسانس حسابداری دارد هیچ شرکتی ابتداً با لیسانس و فوق لیسانس حسابداری حاضر نیست فرد را به کار بگیرد، چرا؟ چون می گوید کجا کار کردی؟ کجا تجربه داری؟ اما وقتی این مهارت را بلد باشد دیگر این حرف را به او نمی زند.

اتفاقا این بند درست در راستای همان مطلبی هست که پیشنهاد کننده عزیزمان مطرح کردند یعنی کمک کند که ما بتوانیم که افرادمان را فارغ التحصیلان مان را کسانی که عزیزمان هستند اینها در راستای بازار کار تربیت بکنیم و تحویل جامعه بدهیم و این همه بیکاری و در برخی از بخش ها نیروی مازاد نداشته باشیم.